The Flying Dutchman - Vlissingen Dronk (2024)

Smallekade 15, één van de mooiste straathoeken. ("De allermooiste straathoek ruikt naar koffie en naar bier".) Ik verdenk Blof ervan dat ze de deze hoek bij het schrijven in gedachten hadden.

Geschiedenis

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op The Flying Dutchman/foto's

• See Also

  Fluch der Flying DutchmanFlying Dutchman (Pirates of the Caribbean) - WikipediaFlying Dutchman (train) - WikiMili, The Best Wikipedia ReaderFlying Dutchman (SpongeBob SquarePants)

  Interieur 1985

• Flying Dutchman in 1987

• Advertentie overname Huser 12-5-1999

• See Also

  Großsegler Flying Dutchman : Ein fantastische Erlebnis.

  Flying Dutchman & De Trap 1999

• Flying Dutchman bovenverdieping 1998

• Leo en Robbert Huser 19-5-1999

Verhalen

Expositie over illegale pers in oorlogstijd

Uit de PZC d.d. 23-10-1981:
"Lopende in de Scheldestraat in Vlissingen had ik van melkboer Poppe het ondergrondse blad 'Trouw' gekregen, om het thuis af te geven aan mijn vader, die in het verzet zat. De melkboer haalde het uit een melkbus op zijn wagen. Ik stopte het blad onder mijn jasje. Bij het passeren van een Duitse voorraadwagen, getrokken door paarden, viel het blad op de grond. Ik zag dat de Duitse Feldwebel die op de bok zat, van de wagen sprong en het opraapte. Toen nam ik de benen".
Zo beschrijft T.M. Muller hoe hij in Vlissingen werd aangehouden in 1944, omdat hij in het bezit was van het toen ondergrondse blad 'Trouw'. Dit verslag van zijn arrestatie en latere ontsnapping maakt onderdeel uit van de tentoonstelling over met name de rol van de ondergrondse pers, in Zeeland tijdens de oorlogsjaren 1940-1945, die van volgende week dinsdag tot en met vrijdag in de bovenzaal van café-bar 'The Flying Dutchman' in Vlissingen.

De Lagonda

Uit de PZC d.d. 21-9-1984:
Een jongensdroom is een te flets cliché voor wat Anne Kamstra larenlang voortdreef. Het was de hartstocht van zijn jeugd die hem ten langen leste bij de Lagonda bracht. Een vrouw? Nee, Een auto. Oude liefde roest niet, kan men in dit verband wel zeggen. De 52-jarige schoonheid is perfect geconserveerd en haalt snelheden waartegen menige moderne vierwieler het moet afleggen.
Het Vlissingse echtpaar Anne en Mirjam Kamstra ontdekte de auto 8 september op de automarkt in het Engelse Beaulieu in de buurt van Southampton, de grootste in Engeland op het gebied van oldtimers. Woensdag kwamen zij met hun nieuwe aanwinst in hun woonplaats aan. De ruim vijf meter lange Engelse wagen is speciaal voor de racerij gebouwd. Dit type heeft een cilinderinhoud van drie liter en kan een snelheid van 130 km per uur ontwikkelen. Met een compressor loopt hij zelfs 180 km per uur. Het vermogen werd door de fabrikant niet aangegeven: hij vond het voldoende te vermelden dat de motor genoeg presteert en dat mag ook wel verwacht worden bij een brandstofverbruik van één op vier.
Toen de Lagonda drie liter op de weg verscheen was deze wagen volgens Anne het neusje van de zalm op het gebied van autotechniek. Verstelbare hydraulische schokbrekers moesten bijdragen aan een betere wegligging, die niet het sterkste punt van de auto's uit die tijd was. Door het gaspedaal aan te brengen tussen rem- en koppelingspedaal wilde de constructeur het schakelen soepeler laten verlopen. Of dat ook zo werkt kan de huidige eigenaar nog niet zeggen, daar hij zelf nog hard bezig is het 'dubbel klutsen' met de ongesychroniseerde versnellingsbak onder de knie te krijgen.
Als 14-jarige jongen besloot Anne al dat de Lagonda verreweg de mooiste van alle oude racewagens was en dat hij ooit eens zelf aan het stuur van deze auto zou zitten. In 1968 begon hij al met het opknappen van oldtimers, die hij berijdt tot hij ze inruilt voor nog mooiere exemplaren.
Al het werk eraan wordt door hemzelf en zijn vrouw uitgevoerd met uitzondering van zeer gespecialiseerde klussen. Mirjam neemt het opknappen van het interieur voor haar rekening. Ook aan de Lagonda, die overigens in prima toestand is, moet nog het één en ander gebeuren. Zo moeten treeplanken het instappen wat makkelijker gaan maken. "Maar hij hoeft beslist niet in showroomconditie te zijn", vindt Anne. "Het is een wagen om mee te rijden". Zoals hij er nu tegen aan kijkt is deze wagen voor hem letterlijk 'het einde'. Van andere wagens deed hij steeds zonder hartzeer afstand, maar deze zal hij tot in lengte van dagen houden.

Parasol

Aan de bar bedenkt Anne een plan voor een grote parasol. Zo groot als het terras moest hij worden. Omdat de zuil niet centraal kan worden geplaatst moet deze excentrisch, links uit het midden. Het is technisch uitvoerbaar, het resultaat is een parasol annex paraplu met één haakse hoek, één afgeschuinde hoek en de rest 'normaal'. Een uniek exemplaar volgens Anne, de enige in zijn soort. Techneuten zijn 3 maanden bezig geweest met denk- en rekenwerk, het bouwen nam slechts een week in beslag. De rood/witte parasol heeft een diameter van ruim veertien meter, groot genoeg om alle terrasbezoekers schaduw of paraplu te bieden.

• De parasol 1986

Eenrichtingsverkeer

Vanaf maart 1998 gelden nieuwe openings- en sluitingstijden voor de Vlissingse cafés. Met het plaatsen van een sticker op de deur van The Flying Dutchman wordt dit 'eenrichtingsverkeer' officieel ingesteld door Burgemeester Van der Doef. De sticker geeft aan dat bezoekers tussen twee en drie uur 's nachts het café alleen nog maar mogen verlaten. Voor de twee zaken met een nachtvergunning gelden andere tijden, daar gaat het eenrichtingsverkeer in tussen vier en vijf uur.
Aanleiding voor de maatregel is dat het gemeentebestuur ieder jaar met het dilemma zit hoe ze de horeca en de bezoekers de ruimte moeten geven en tegelijkertijd de stad leefbaar kunnen houden. Cafés mogen tot twee uur open blijven. Zaken die ervoor kiezen om tot drie uur open te zijn moeten daarvoor voorzieningen treffen. Zij moeten een geluidsluis bouwen en een toezichthouder aanstellen die in het bezit is van het diploma sociale hygiëne. De afmeting van de sluis moet van deur tot deur minimaal 1.80 zijn Als die binnendeur dicht gaat kan de buitendeur open. Niemand mag er tussen twee en drie uur in, maar wel uit.
Op de door Van der Doef geplaatste sticker staat en rood verkeersbord met een witte balk waarbij in de balk de tekst 2.00 - 3.00 uur staat. Controle door de politie is eenvoudig. Een café dat geen sticker heeft moet om twee uur dicht en er mogen dan geen klanten meer in de zaak zijn.

• Burgemeester Van der Doef plaatst de sticker (Foto PZC 28-3-1998)

Bijzonderheden

• In 1977 verwierf Anne Kamstra het gerenommeerde café-restaurant Corner House en na 6 maanden verbouwen was het klassieke café veranderd in een Engelse Pub. De bar en 17e eeuwse houten wandpanelen werden uit het Engelse Albion overgevaren.
• Op woensdagavond moeten de leren fauteuils bij de open haard wijken voor muziekliefhebbers. Evenals op de eerste vrijdag van de maand wordt er dan live-jazz gespeeld in allerlei genres. Op andere dagen klinkt er muziek uit de uitgebreide platencollectie of uit de pianola met muziekbanden van Scott Joplin en Fats Waller.
• Vrijdags van 5 tot 7 is er 'borreluur' waarbij een vaste groep klanten zorgt voor een hartige hap. Een kleintje pils kost dan slechts 1 gulden. Als tegenprestatie krijgen ze op zondagavond een koude schotel 'van het huis'.
• Anne is een auto-fanaat, voor mede-fanaten wordt regelmatig op zondagochtend koffie geschonken.

Zie ook

Externe links

Bronnen

• 'Walchers Bierboek', uitgave J. van Schaik 1986
• Foto en artikel Anne Lagonda: PZC 21-9-1984
• Foto en artikel Aktie Dierenbevrijdingsfront: PZC 27-12-1984
• Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek